Expeditie Normaliseren: maar, wat is nou normaal?


Doe nou eens normaal! Hoe vaak zeg jij, je buurvrouw of je (schoon)moeder dat op een dag? En wat wordt er dan eigenlijk mee bedoeld? Vorig jaar rond deze tijd zijn we gestart met onze zoektocht naar normaliseren. Wat is dat nou eigenlijk, 'normaal'? Wat verstaan we daaronder? En is dat dan voor iedereen hetzelfde?

Het bleek een hele interessante expeditie. In gesprek met professionals, jongeren en ouders sprong één antwoord er steeds uit: iedereen is uniek. Iedereen ontwikkelt zich op zijn eigen manier, op zijn eigen tempo en vanuit zijn eigen karakter. Maar hoe kunnen wij dan normaliseren? Hoe gaan wij in onze regio dan op zoek naar het normaal? Dat is een vraag waar wij het antwoord (nog) niet op hebben, misschien zelfs ook helemaal het antwoord niet op kúnnen vinden. Ondertussen gaat onze expeditie gewoon verder.

Expeditie Normaliseren

Op dit moment zijn we op expeditie langs de gemeenten in jeugdhulpregio West-Brabant West. Bij elk van de negen gemeenten gaan we op bezoek om met hen te spreken over wat ze zelf al doen op het gebied van normaliseren. In de zomer bundelen we de uitkomsten van de gesprekken en koppelen we deze terug vanuit het oogpunt dat de gemeenten van elkaar kunnen leren.

Naast de regio roadtrip langs onze negen gemeenten gaan we ook verder op onderzoek met onze verkenners. Tijdens de verkenningssessies in 2023 hebben verschillende enthousiaste jeugdhulpprofessionals hun hand opgestoken om samen met ons te verkennen. Met hen gaan we op ontdekkingsreis hoe we de ontwikkelingen bij gemeenten kunnen verweven met alle ontwikkelingen in de praktijk en hoe we ook op de werkvloer normaliseren tot praktijk kunnen brengen. Hoe houden we het gesprek over 'wat is normaal?' gaande? Wat hebben onze professionals daarvoor nodig?

In beweging

De eerste stappen zijn al breed gezet. We hebben inzichten vergaard en het gesprek op gang gebracht. Zijn we er al? Zeker niet. Alle inzichten roepen meer vragen op dan ze antwoorden geven. Gaan we er ooit komen? Onze zoektocht blijft voortduren. Wij gaan het gesprek aan, maar of we er ooit komen, dat weten we niet. Dat maakt ook helemaal niet uit, de zoektocht is nét zo belangrijk. Nadenken over wat voor jou als professional, als persoon, als ouder, normaal is en daarover met elkaar open praten is het startpunt van bewegen.

Geschreven door Corine Goedhart - Expeditieleider Normaliseren


Kinderhanden die een kompas vasthouden